Beautiful Mama | Bonusles

Hoe beter om te gaan met schuld door middel van fysieke oefeningen

Waarom fysiek?

• Omdat je lichaam als eerste antwoord geeft.
• Omdat we emoties opslaan in het lichaam en het lichaam dus tevens kunnen gebruiken om antwoorden en oplossingen te vinden.
• Omdat het een lichte, speelse en praktische manier is om diepgewortelde patronen te doorbreken.

Waarom doe ik dit?

• Ik vluchtte zelf vroeger in mijn hoofd wat mij enorm veel energie kostte. Ik had tevens allerlei fysieke klachten waar de medische wereld mij niet bij kon helpen. Meer naar mijn lichaam luisteren heeft mij veel gebracht, waaronder minder pijn en meer grip op mijn emoties
• Ik geloof dat luisteren naar je lichaam je weer in contact brengt met jezelf, dat je daardoor zelf veel meer kan en mag schitteren en daardoor tevens makkelijker verbindt met de ander
• Ik zie dat mijn fysieke methode anderen helpt, zoals deze reactie van een deelneemster aan JOYFULsessies terug gaf: “1 sessie bij jou leverde mij meer op dan 10 sessies praten in therapie. Doordat ik letterlijk ruimte kon maken voor wat ik voelde”.

Hoe?

In mijn methodiek hanteer ik 7 stappen om te schitteren in wie je bent en wat je wilt doen. Deze methode is voor een groot deel gebaseerd op de werkwijze van Anodea Judith, tevens psycholoog en yogadocent. In combinatie met mijn bijna 20 jaar ervaring als psycholoog en mijn 10 jaar ervaring in de yoga en als ondernemer heb ik deze methodiek ontwikkeld. In deze bonusles neem ik jullie graag  mee op een kleine reis door de wondere wereld van het lichaam, waarbij ik mij richt ik me op de eerste drie stappen, specifiek gericht op schuldgevoel.

 

Drie stappen

 

1 – Uit je hoofd aanwezig zijn

Om te voelen wat er voor jou belangrijk is en inzicht te krijgen in wanneer je je niet wilt laten leiden door schuldgevoelens, helpt het enorm om naar je lichaam te luisteren. In je hoofd zit vaak een criticus die niet altijd de beste bedoelingen voor je heeft. Om deze vaak negatieve gedachten stop te zetten en te luisteren naar je innerlijke, wijze stem helpt het om weer te aarden, weer in contact te zijn met jezelf.

Ik heb daarom een korte serie met oefeningen voor je getekend. De oefeningen heb ik daarbij ingesproken zodat je kunt luisteren naar mijn stem terwijl je de oefeningen doet. De oefeningen zijn speciaal gericht op het gebied rondom je bekken. Omdat je daar je emoties het beste kunt waarnemen. Daar ontstaan ook de blokkades als je regelmatig tegen je gevoel ingaat, of nooit ruimte maakt voor pijn, verdriet of echte vreugde. De oefeningen zijn er dus vooral op gericht je heupen als het ware te openen en hierdoor ruimte te creëren voor wat jij voelt.

2 – Voelen wat jij voelt

Nadat je de oefeningen hebt gedaan, kom je liggen op de grond (een handdoek of matje) en luister je naar de geleide meditatie. De kern van deze stap is dat je op onderzoek gaat naar waar je je schuldgevoel voelt in je lichaam en wat dit gevoel jou vertelt.Het is heel belangrijk dat je bij deze stap echt stilstaat bij wat jij voelt, dat je alles toelaat. Je hoeft deze gevoelens met niemand te delen, maar het is wel belangrijk dat je alles toestaat. Luister hierbij goed naar de geleide meditatie.

3 – Weten wat JIJ wilt

Schuld is een leraar wanneer het je leidt, maar een demon als het je aan banden legt.

Oftewel, vaak laat je schuldgevoel je zien wat er belangrijk voor je is, welke normen en waarden je hebt.

Schrijf, maak een tekening, collage of foto van de antwoorden die je hebt gekregen tijdens de meditatie.

Er is een verschil tussen wat je voelt en waar je naar handelt. Wanneer je boos bent op iemand, mag dat uiteraard. Wanneer je hier echter bij stilstaat kom je misschien tot de ontdekking dat je er niks mee wilt naar de ander. Of je komt er juist achter dat je er wel iets mee wilt. Dat iemand over je grens is gegaan bijvoorbeeld, dat je dat niet fijn vindt en dit dus wilt zeggen tegen de ander. Hetzelfde geldt voor schuldgevoelens.

Reflecteer op onderstaande vragen:

• Waar in je lichaam kon je iets waarnemen?
• Wat nam je waar?
• Kon je dit er laten zijn of kwamen er direct allerlei oordelen voorbij?
• Wat vertelt je schuldgevoel jou?
• Wat is er belangrijk voor jou? (normen en waarden)
• Wat laten de schuldgevoelens jou zien?
• Voel je je schuldig naar jezelf of naar de ander?
• Waarin blijf je weg van wat je eigenlijk zelf wilt doen?

Uiteraard baart oefening kunst. Het kan dus best zijn dat het nog moeilijk voor je is bovenstaande stappen te zetten en dat je nog wat meer kunt oefenen. Heel logisch. Oefen met deze serie gedurende 4 weken en neem waar wat de oefeningen je brengen.

Eind 2018 komt mijn boek uit waar schuldgevoel ook een topic in zal zijn. Hier een kleine sneak preview..

“Soms komen schuldgevoelens voort uit een ver verleden. Lisanne is getrouwd, heeft drie kinderen en is zichzelf de afgelopen jaren een beetje kwijtgeraakt. Ze vindt het enorm moeilijk om voor zichzelf te kiezen. “Ik voel me direct schuldig als ik een avondje voor mezelf kies en bijvoorbeeld ga sporten of met vriendinnen afspreek”. En dus zegt ze regelmatig nee tegen vriendinnen als ze haar vragen mee te gaan. En de sportschool is er al jaren niet meer van gekomen. Maar ze voelt zich steeds ongelukkiger worden. Wanneer ze op haar werk word afgewezen voor een functie waar ze al helemaal op had gerekend, knapt er iets bij haar. Ze is enorm boos en verdrietig en hangt tegen een burn-out aan wanneer ze bij me komt. Lisanne voelt zich eigenlijk de hele dag schuldig. Schuldig naar haar kinderen, naar haar man en naar zichzelf. Ze is er te weinig voor haar kinderen, haar man en zij groeien steeds verder uit elkaar en ja zij zelf, daar is al helemaal geen ruimte meer voor. Ik ga echt geen nee zeggen tegen die collega die er echt niet uitkomt als ik net op het punt sta naar huis te gaan en een afspraak heb. Dat kan ik niet hoor, dan voel ik me zo schuldig. Mijn partner kan ik niet vertellen dat ik er eigenlijk echt behoefte aan heb dat hij meer tijd besteed aan mij. Dat vind ik zo moeilijk. Ik weet dat hij het nu ook gewoon even heel druk heeft. Lisanne is veel kilo’s aangekomen en daar voelt ze zich ook enorm schuldig over. Ze schaamt zich voor zichzelf.

In onze sessies wordt al snel duidelijk dat ze zichzelf helemaal onderaan de lijst heeft gezet. Als kind is dat patroon al ontstaan. Ze moest als kind veel volwassener zijn dan eigenlijk past bij een kind. Maar vanwege de grote zorg die haar ouders over haar broertje hadden, was Lisanne vaak op zichzelf aangewezen. Ze werd niet echt gezien door haar ouders en vooral niet door haar moeder. Nu ze zelf moeder is, is ze eigenlijk nog steeds op zoek naar waardering en bevestiging. Hierdoor gaat ze enorm voor alles en iedereen zorgen, behalve voor zichzelf. Haar schuldgevoel komt voort uit het gevoel het nooit goed genoeg te doen.”